Saturday, January 31, 2009

Slumdog millionaire

நான் அந்த படத்தை விமர்சிக்க இங்கு வரவில்லை. அதை யார் இயக்கினார் மற்றும் இதர தகவல்களிலும் நாட்டமில்லை. அதன் நிறைகளும் குறைகளும் புரிகிறது. While watching I was neither interested to know if he became a millionaire nor if the climax was good/happy ending. But getting to know their life...My god.............

இப்போது இதுவரை எனக்கு தெரியாத சேரியின் வாழ்கையை தெரிந்துகொண்டேன். அவர்களின் வலியும், வேதனையும் புரிந்தது. சிக்னலில் பிச்சை எடுக்கும் குழந்தையைப் பார்த்தால் எனக்கு இந்தப் படம் நினைவில் வருகிறது. அதற்க்கு யார் காரணம் என்று யோசிக்க வைக்கிறது. வாழ்கையில் மிகவும் கொடுமையான நிமிஷம் எதுவென்றால் இவர்களுக்கு நம்மால் எதுவும் செய்ய முடியாமல் போகும் இயலாமை புரிவதுதான்.

I have seen lot of kids begging at the signals. Once I was waiting for my hubby in front of a restaurant. When I was observing a kid (begging at d signal), I saw him looking somewhere and his face was filled with fear. Suddenly he began to run to the other side of the road. After reaching the median he just kept the coins (collection) which he had in his hand there and ran away. I was perplexed after seeing this. When I was trying to make out what happened I saw a lady shouting at him and trying to chase him. By then my hubby came and I left the place. I don't know if someone took a notice of this. I didn't know why the lady chased him and why he ran. I was wondering why should a kid run away from his mother. But after seeing this movie I seem to get some answer for this. அவன் யாருடைய குழந்தை. எதற்கு இந்த தண்டனை?

I don't thank god for all the good things which I have in my life. I just want to question him what mistake did the kid/kids do to go through all this pain and agony? Why should they go through all such things for no fault of theirs?

When the dog bites and bee stings....

Favorite things

Friday, January 30, 2009

எழுத்தாளன்

கவலைப்படாதே
கதையில் வராது
நம்பிப் பகிர்ந்த அந்தரங்கம்

Wednesday, January 28, 2009

என் மகள்

இன்றெல்லாம் அவள் நினைவு,
நாசியில் துவங்கி இதயத்தில் மணக்கிறது
அவளின் பால் மணம்!

Monday, January 26, 2009

கவிதை எனும் மருந்து!

நீ எனக்கு எழுத நேரமில்லை என்றாய்,
என் தோழிக்கு அத்தனை பக்கங்களும் எப்படி நிரப்பினாய்?
என் முழு இருதயம் முழுக்க உன்னை நிரப்பி நேசித்தேன்.
ஏன் என்னிடமிருந்து விலகி விலகி சென்றாய்?
என் கவிதைகள் சொல்ல சொல்லி கேட்டு ரசித்தாய்.
அது உனக்கானது என்று புரியாமலா ரசித்தாய்?

என்னை தவிர்த்து அவளை நேசித்தாய்!
உன் புகைப்படம் பார்த்து நான் எத்தனை நாட்கள் குமுறி அழுதேனென தெரியுமா
உனக்கு?
என்னோடு என்னை தேற்ற யாருமே இல்லை அப்பொழுது.
என் இதயம் எத்தனை காயப்பட்டது தெரியவில்லை,
அது முழுக்க வலி ஆழமாய் ஓடியது.

அவள் உருவானதோ நெருப்பின் வண்ணத்தில்,
நானோ நெருப்பு விட்டு சென்ற சுவடின் நிறத்தில்,
அது மட்டும் தான் காரணமா நீ என்னை விட்டு செல்ல??

என் வலிகள் புரியவில்லை உனக்கு.
எத்தனை கெஞ்சியபோதும் இறங்கவே இல்லை நீ...
உனக்கு நிராகரிப்பின் வலி உணர்த்த,
ஒரு முறை மட்டுமே நான் நிராகரித்த வலியை தாங்கவில்லை நீ...

என்னை முழுவதுமாய் உதறி சென்றாய்,
நீ கொடுத்த தழும்பின் பள்ளத்தை இப்போது நான் கவிதையால் நிரப்புகிறேன்...

Wednesday, January 21, 2009

நான் மற்றும் தனிமை...

தனிமை ஒரு இனிய அனுபவம்,
அதன் மௌனம் இப்போது இனிய சுகம்,
என்னோடு அது...
வானம் ரசிக்கிறது,
தேன் ருசிக்கும் பட்டாம்பூச்சி பார்க்கிறது,
வீடடையும் குருவியின் குதூகலம் காண்கிறது,
சமயங்களில்
என்னோடு அழுகிறது,
என் நிஜம் புரிகிறது,
தேற்ற முடியாமல் தள்ளி நிற்கிறது,
என் மௌனம் அதற்கு புரிகிறது,
என்னோடு அதையும் அனுபவிக்கிறது,
என்னை எனக்காகவே நேசிக்கிறது,
என்னை விட்டு விலகாமல் எப்போதும் துணை வருகிறது...

Sunday, January 18, 2009

Granma and I have a 'Secret Garden'

Of late I developed more liking for trees and plants. So I'm all for growing plants and trees at home now. Last time when I came to native there was one custard apple plant coming out near curry plant. I told my mom not to cut that. But then this time when i came here it was already cut. When I ask my mom, she says it's not good for the family if we grow that near the house. I don't have any belief in that. Started getting angry. My only hope now is my grandma. I love my grandma though at times she tests our patience to the core...She is 80 + now but then she is always active. She walks few miles and goes to our farm everyday. She'll not listen to anyone but for me. If I tell her to take care of my plant she will not let anyone cut at least they'll have that fear.

There is one more small one coming out now. I told her to take care of that one and one more plant. She has hidden that 2 plants now by covering with some bamboo basket. Today when I removed that and saw the plants..it's been watered and very fresh...I don't know how long can she protect that but then we have a 'SECRET GARDEN'. This feel is lovely and I'll cherish that forever.

அப்பாவும் நானும்

நானும் அப்பாவும் last week morning walk போனோம். மார்கழியில் அப்பாவோடு 5 மணிக்கு தென்னந் தோப்புக்குள்ள வாக்கிங் போறது ரொம்ப ரம்யமா இருந்தது. அதுவும் பௌர்ணமி நிலவின் ஒளியில்...ஒரு பக்கம் சோள கதிர்கள், மறு பக்கம் தோப்பு, நான் என் மனதுக்குள் மிக ஆழமாய் அந்த கணத்தை பதித்துக்கொண்டேன். அந்த சுத்த காற்று நான் எத்தனை எத்தனை miss பண்ணரேன்னு எனக்கு சொல்லிட்டே இருந்தது...

Saturday, January 3, 2009

பேச துடிக்கும் உணர்வுகள்...

அன்று ஏன் சொல்லவில்லைஎன்பதற்கு
என்னிடம் காரணம் எதுவும் இல்லை.
இன்று ஏன் சொன்னேன் என்பதற்கும்,
என்னிடம் காரணங்கள் ஏதுமில்லை.
மன்னிக்கவும், உன்னைக் காயப்படுத்தியிருந்தால்...
அன்று குழப்பங்கள் சூழ்ந்து நின்றேன்,
அதனால் சொல்லவில்லை.
இன்று உன்னிடம் சொல்லி விட்டேன்.
சொல்லிய பின் குழப்பங்கள் சூழ்ந்து நிற்கிறேன்.
அன்று சொல்லியிருந்தால் என்னவாகியிருக்கும்? தெரியவில்லை.
இன்று சொன்னதாலும் எதுவும் மாறிவிடவில்லை.
எனினும் சில விஷயங்களை மட்டும்...
இன்றும் உன்னிடம் சொல்ல முடியவில்லை.
உனக்கும் எனக்கும் மட்டும் புரிந்தது,
ஊருக்கு புரியாது, புரியவும் வேண்டாம்.
நமக்கு மட்டும் புரிந்த, நமக்குள் மட்டும் இருந்து விட்டு போகிற,
இந்த அழகை நான் ரசிக்கிறேன்.
நான் உணர்ந்ததை நீயும் உணர்ந்ததில்
எனக்கு நிறைய மகிழ்ச்சி.
இந்த அழகு, இப்படியே, இப்போதுபோலவே
எப்போதும் ரசனைக்குரியதாய் நம் மனதுக்குள் மட்டும் பேசிக்கொண்டே இருக்கட்டும் ...